20 de decembro de 2006

E porén móvese | I, no obstant això, es mou


Media_httpstaticflick_onlee


Foto: http://flickr.com/photos/pantulis/116723451/


Despois de toda a que caeu, e cando as peores previsións comezaban a extenderse de xeito perigoso (e se cadra intencionado), alguén debeu de dicir: -E porén cómpre falar.

A nova produce alivio. Xa o dixo a Gemma Nierga hai uns anos: "Estoy convencida de que Ernest, hasta con la persona que lo mató hubiera intentado dialogar: ustedes, que pueden, dialoguen por favor." Aínda hoxe se me pon a pel de pita cando penso naquel momento.

Això va murumurar en Galileo Galilei després de ser obligat per l'Esglèsia a renegar de la teoria que defensava que el Sol és el centre del nostre sistema planetari.

Després de tots els atacs, i quan las pitjors previsions començaven a extendre's de manera perillosa (i potser intencionada), sembla ser que algú ha dit: -I, no obstant això, cal parlar.

La notícia produeix alleujament. Ja o va dir la Gemma Nierga fa uns anys: "Estoy convencida de que Ernest, hasta con la persona que lo mató hubiera intentado dialogar: ustedes, que pueden, dialoguen por favor." Encara avui s'hem posa la pell de gallina quan penso en aquell moment.

10 de decembro de 2006

O Patrimonio Xeolóxico galego, en perigo | El Patrimoni Geològic gallec, en perill


Media_httpwww23hqcomx_dikur


O patrimonio xeolóxico é un ben común que forma parte inseparábel do patrimonio natural e cultural da Humanidade. É un recurso natural non renovábel e, polo tanto, finito e esgotábel. A súa importancia ponse de manifesto nas conclusións da Declaración Internacional de Digne, froito do Primeiro Simposio Internacional sobre Patrimonio Xeolóxico celebrado no 1991 en Digne (Franza), que no seu artigo 7º di: "O pasado da Terra non é menos importante que o da súa Humanidade. Chegou o tempo de que esta aprenda a coñecelo e protexelo". O artigo 8º di tamén: "O patrimonio xeolóxico é un ben común da Humanidade e da Terra, cada persoa, cada goberno, non é máis que o depositario deste patrimonio. Cadaquén debe comprender que toda predación é unha mutilación, unha destrución, unha perda irreparábel. Calquera xeito de desenvolvemento debe ter en conta o valor e a singularidade deste patrimonio”.

O artigo enteiro, na web de ADEGA. Grazas ao da Órrea.

El patrimoni geològic és un bé comú que forma part inseparable del patrimoni natural i cultural de la Humanitat. És un recurs natural no renovable i, per tant, finit i esgotable. La seva importància es posa de manifest a les conclusions de la Declaració Internacional de Digne, fruit del Prmer Simposi Internacional sobre Patrimoni Geològic celebrat el 1991 a Digne (França), que al seu article 7è diu: "El pasat de La Terra no és menys important que el de la seva Humanitat. Ha arribat el temps que aquesta aprengui a conéixer-la i protegir-la". L'article 8è diu també: "El patrimoni geològic és un bé comú de la Humanitat i de La Terra, cada persona, cada govern, no és més que el dipositari d'aquest patrimoni. Cadascú ha de comprendre que tota predació és una mutilació, una destrucció, una pèrdua irreparable. Qualsevol tipus de desenvolupament ha de tenir en compte el valor i la singularitat d'aquest patrimoni".

L'article sencer, a la web d'ADEGA. Gràcies al de Órrea.

3 de decembro de 2006

El Progreso progresa? | El Progreso progressa?

"O Grupo El Progreso lanza un diario gratuíto EN GALEGO nas 7 grandes cidades"


Lido en xornal.com. Hoxe non é 28 de decembro, ou?

Se o galego é rendíbel, se cadra hai esperanza. Así funciona o sistema.

Llegit al xornal.com. Avui no és 28 de desembre, oi?

Si el gallec és rentable, potser hi ha esperança. Així funciona el sistema.

1 de decembro de 2006

E a ledicia, que? | I l'alegria, que?


Media_httpwww23hqcomx_joytb



Hi ha una llegenda que diu que Caputxeta Vermella va néixer a Mataró, una nit de 3 llunes plenes superposades.

Conta unha lenda que Carapuchiña Vermella naceu en Mataró, unha noite de 3 lúas cheas superpostas.

30 de novembro de 2006

Sé creativo | Sigues creatiu

Aquí tedes unha explicación sinxela e moi entretida do que son as licenzas Creative Commons e cales son as súas vantaxes. E de paso estreo a posibilidade de colgar animacións flash en Blogaliza.
(Pulsa Segue a ler para vela)

Aquí teniu una explicació senzilla i molt entretinguda del que són les llicències Creative Commons i quins son els seus avantatges. I de pas estreno la posibilitat de penjar animacions flash a Blogaliza.
(Pulsa Continua llegint per a veure-la)

28 de novembro de 2006

As sete e media | Les set i mitja


Media_httpjenesaispop_bugql



_Tristeza_ /"Es un tema de este año, compuesto entre febrero y marzo. Al principio no funcionaba cuando cantaba la letra yo sólo, porque quería mostrar distintas visiones de un mismo hecho, así que me di cuenta de que necesitaba un interlocutor. Hice un experimento con aparatos del ordenador y el resultado fue espectacular. Creo que lo más interesante del tema es saber quién es el que interactúa, la tristeza, tú mismo, etc. Soy de la opinión de que la tristeza es realmente el motor que nos mueve. Al principio nos paraliza, sí, pero después nos mueve porque no queremos conocerla nunca más. Así que muchas veces la tristeza es una gran consejera. Siempre la tenemos guardada... hermosa y preparada para actuar"/.

Dártelo es mi privilegio
y como te lo doy,
te lo podré quitar
un corazón no es para siempre
a veces tienes q devolverlo...

-la noche es mágica también, no?-
-y trágica.
me pasaba las horas
acariciando mi herida
se me iban los días....-

no me pidas q te espere
por que siempre q espero
estoy persiguiendo

Yo intentaba escrutar las estrellas
mientras tu te pintabas las uñas de los pies

si, te veré surfear de nuevo
con tu traje de sirena
y tu tabla plateada

en una habitación con vistas...
con una desconocida que conocí

en mi búsqueda de la felicidad
me vi interrumpido por la metafísica

escribo sobre ti desde hace mucho
incluso antes de conocerte

y si no te veo aquí
te veré en mis sueños....

tengo mi tristeza siempre ahí
escondida
poniéndose guapa
y cuento con ella
para que me sepa guiar
más allá de ti
más allá de mi

22 de novembro de 2006

Máis TV en galego. Por qué non? | Més TV en gallec. Per qué no?

[gv data="WXaUWu-afjM" width="425" height="350"][/gv]


Media_httpwwwmuseocas_ivfgg



Na veira do Miño
-E os da banda d'alá son máis estranxeiros
que os de Madrí?
(Non se soupo o que lle respondeu o vello)


Do álbum Nós (Museo Castelao)
Máis información na web da Plataforma para a Recepçom das Televisoes e Rádios Portuguesas na Galiza. (PRTRPG?)


A la ribera del Miño
-I els de l'altra banda són més estrangers
que els de Madrid?
(No se sap que li va contestar el vell)


De l'àlbum Nós (Museo Castelao)
Més informació a la web de la Plataforma para a Recepçom das Televisoes e Rádios Portuguesas na Galiza. (PRTRPG?)


21 de novembro de 2006

Ponlle son á túa vida! | Posa-li so a la teva vida!


Media_httpwwwgenbetac_dlgan


Media_httpwwwmightyse_awpes



Había tempo que non facía un comentario webndogámico. Hoxe é o día. Porque despois de probar varios sistemas como myFabrik e xDrive, que resultaron un fracaso, redescubrín Twango, que creo que tiña infravalorado.

Twango pode convertirse no teu disco duro web infinito. A única limitación de almacenamento é que non podes subir máis de 250 MB ao mes. Porén, non hai un límite "total" (nin 2 nin 5 nin 25 GB). Por exemplo: poderías subir un disco enteiro en mp3 e aínda che quedaría o 80% da capacidade do mes!

Ten unha presentación tipo Flickr ou 23 Photo Sharing, mais adaptado a fotos, música, vídeos e documentos de todo tipo. Podes organizar os teus arquivos en canles, que fan a función de cartafois. Estas canles poden ser públicas ou privadas e podes crear tantas como queiras. No caso das canles privadas, podes compartir un arquivo só coa persoa que ti queiras, introducindo o seu email. É interesante o feito de que podes ter o mesmo arquivo en varias canles á vez, coma se fosen as labels do Gmail.

A segunda cousa da que quería falar ten que ver co título da anotación: Podcast.

Como xa estaba motivado co tema multimedia, ocurríuseme se habería algún xeito de colgar os arquivos de audio de Twango no blog. E si! É posible. Fíxeno de dúas maneiras. Unha, con Odeo, que é un servizo ben interesante. A outra, máis sinxela, foi activar o engadido (plugin) podPress ao blog. E eu que non sabía nin que existía.

E despois desta ensalada de nomes, unha última cousa. A partir de agora tentarei que en cada anotación poidades escoitar algo. Comezamos coa rumba catalá máis bailada no meu cuarto.

Feia temps que no feia un comentari webndogàmic. Avui és el dia. Perquè després de provar diferents sistemes com ara myFabrik i xDrive, que han resultat ser un fracàs, he redescobert Twango, servei que havia infravalorat.Twango pot esdevenir el teu disc dur infinit. L'única limitació d'emmagatzemament és que no pots pujar més de 250 MB al mes. No obstant això, no hi ha un límit "total" (ni 2 ni 5 ni 25 GB). Per exemple: podrias pujar un disc sencer en mp3 i encara et quedaria el 80% de la capacitat del mes!

Té una apariència tipus Flickr o 23 Photo Sharing, però adaptat a fotos, música, vídeos i documents de tot tipus. Pots organitzar els teus arxius en canals, que fan la funció de carpetes. Aquests canals poden ser públics o privats i pots crear tants com vulguis. En el cas dels canals privats, pots compartir un arxiu només amb la persona que t'interesi, introduïnt el seu email. És interesant el fet que pots tenir un mateix arxiu en diferents canals a la vegada, com si fossin les labels del Gmail.

La segona cosa de la qual volia parlar té a veure amb el títol de la anotació: Podcast.

Com que ja m'havia motivat amb el tema multimèdia, se m'havia acudit si hi hauria alguna manera de penjar els arxius d'audio de Twango al blog. I sí! És possible. Ho he fet de dues maneres. Una, amb Odeo, que és un servei ben interesant. L'altra, més sencilla, ha estat activar l'afegit (plugin) podPress al blog. I jo que no sabia ni que n'existia.

I després d'aquesta amanida de noms, una última cosa. A partir d'ara intentaré que en cada anotació pugueu escoltar algo. Comencem amb la rumba catalana més ballada a la meva habitació.

11 de novembro de 2006

Negando a maior | Negant la major


Media_httpmediatwango_jckjz



.cat


Extret de la carta de J. Valls i Morato al director de La Vanguardia:

"En la polèmica suscitada a casa nostra referent a si és més democràticament legítim que governi el lider més votat, nego la major, això és: que Artur Mas sigui el líder més votat.

No m'he begut l'enteniment: tots els votants d'Iniciativa per Catalunya tenien molt clar (Joan Saura no se n'havia amagat mai) que si el votaven, aquest cap de llista maldaria per tal d'aconseguir que José Montilla esdevingués president de Catalunya. Per tant, totes les persones que es van inclinar per aquesta opció ho van fer perfectament conscients que apostaven pel líder socialista com a primera autoritat de la Generalitat. De segur que part de l'èxit electoral de Joan Saura rau en aquesta estratègia, que va conferir utilitat a una opció relativament minòritaria i que possiblement va arrabassar-li tres escons al PSC.

És obvi que les persones que directament van donar suport a Montilla també desitjaven que aquest polític cordovés fos el nou president de la Generalitat de Catalunya. De forma que 12 d'Iniciativa més 37 del PSC és igual a 49 diputats. Mentre que Mas nomes en va sumar 48.

Desenganyem-nos, Montilla és el president que s'estimen més els catalans. Hom pot objectar que Montilla i Saura són dos liders que representen dos partits diferents. Ben cert. Però què són Duran i Mas o, si es vol, Convergència i Unió? "

.gal


Extraído da carta de J. Valls i Morato ao director de La Vanguardia:

"Na polèmica suscitada na nosa casa referente a se é máis democraticamente lexítimo que goberne o líder máis votado, nego a maior, é dicir: que Artur Mas sexa o líder máis votado.

Non toleei: todos os votantes de Iniciativa per Catalunya tiñan moi claro (Joan Saura non o ocultou nunca) que se o votaban, este cabeza de lista esforzaríase por acadar que José Montilla chegase a presidente de Catalunya. Polo tanto, todas as persoas que se inclinaron por esta opción fixérono perfectamente conscientes de que apostaban polo líder socialista coma primeira autoridade da Generalitat. Seguro que parte do éxito electoral de Joan Saura radica nesta estratexia, que lle conferiu utilidade a unha opción relativamente minoritaria e que posiblemente lle rabuñou tres escanos ao PSC.

É obvio que as persoas que directamente deron apoio a Montilla tamén desexaban que este político cordobés fose o novo presidente da Generalitat de Catalunya. De forma que 12 de Iniciativa máis 37 do PSC é igual a 49 diputados. Mentres que Mas só sumou 48.

Deseganémonos, Montilla é o presidente que prefiren os cataláns. Pódese obxectar que Montilla e Saura son dous líderes que representan dous partidos diferentes. Certo. Pero qué son Duran e Mas ou, se se quere, Convergència i Unió? "

.mu


CHAMBAO pokito a poko

9 de novembro de 2006

Sen título | Sense títol


Media_httpspefotologs_ghmzz



.cat


Ments borrascoses. Fotos borroses. Dies espesos.

revifar v. tr. Fer adquirir nou vigor, nova vida, (a una cosa decandida, que semblava pròxima a finar). Ventant fort, el revifaràs, aquest foc. || pron. La meva germana, amb els aires de muntanya, s'ha revifat tota. Revifar-se una flama.

Sense filtre.

.gal


Reconquistando o meu espazo cun sorriso de liberdade.

.mu


VIVE LA FÊTE - grand prix

9 de outubro de 2006

Susana


Media_httpspefotologs_jjipc


.gal


Amor compartido, Leonor. Síntoo pero tes unha dura competidora.

E un minipunto para Huecco.


Amor compartit, Leonor. Ho sento però tens una dura competidora.

I un minipunto per a Huecco.


.mu


SUSANA SEIVANE alalá de vilalba

15 de setembro de 2006

A agradábel sorpresa da aparición das botelhas de Suso de Toro | L'agradable sorpresa de l'aparició de les ampolles de Suso de Toro


Media_httpmediatwango_owzxg


.gal


Esta mañá chuviosa a informática sorriume, amosoume a súa parte máis amábel. Permitiu que atopara, entre montes de cedés con arquivos de todos os tipos, aqueles cachiños de arte que foron as Botelhas ao mar de Suso. Durante moito tempo lía unha e outra vez moitos daqueles escritos, centrándome unha e outra vez naqueles parágrafos que máis me gustaban. Nese mesmo CD atopei un documento de texto co nome "Algunhas frases". Déixovolas encoladas ao final desta anotación.

As sete primeiras "botelhas" xa foron recopiladas no seu momento por unha boa persoa, anónima, iso si. Posto que non conseguín contactar de ningunha maneira co blogueiro, creei un novo blog, botelhaaomar.blogaliza.org, onde cada certo curto tempo mandarei unha das botellas varadas no meu ordenador de volta ao mar binario. Podedes deitar alí tamén as botellas que queirades, cheas de comentarios.



.cat


Aquest matí plujós la informàtica m'ha somrigut, m'ha ensenyat la seva part més amable, M'ha permès trobar, entre muntanyes de cedés amb arxius de tot tipus, aquells trocets d'art que van ser les Botelhas ao mar d'en Suso. Durant molt de temps llegia una vegada i una altra molts d'aquells escrits, centrant-me un cop i un altre en aquells paràgrafs que més m'agradaven. En aquest mateix CD he trobat un document de text amb el nom "Algunhas frases". Us les deixo enganxades al final d'aquesta anotació.
Les set primeres "botelhas" ja van ser recompilades en el seu moment per una bona persona, anònima, però. Ja que no he pogut contactar de cap manera amb el blocaire, he creat un nou blog, botelhaaomar.blogaliza.org, en el qual cada cert curt temps enviaré una de les ampolles varades al meu ordinador perquè tornin a la mar binària. Podeu deixar allà també les ampolles que vulgueu, plenes de comentaris.

______________________________________




Algunhas frases:

E quem dixo que nom houbo ou hai sereias no mar e na terra? Os mesmos que dim que nom hai meigas.

Que viva é a vida que nos leva. Mesmo quando já renunciaras à esperança, entra como louca pola janela e revolve a casa toda.

EU DE RAPAZ ERA TAM POBRE QUE NEM PARA UMHA BANDEIRA TINHA, FIZEM UMHA DE TERRA. De miúdos um amigo ensinou-me umha bandeira proibida, primeiro olhou a um lado e a outro assegurando-se de que ninguém nos via e logo com a ponta do sapato riscou no chão da terra um rectángulo e umha banda que o atravessava em diagonal. E depois explicou-me que os dous lados eram brancos e a banda azul. Logo apagou-na cuidadosamente com o sapato.
Assim que nom preciso de muitos metros de bandeira nem de espingardas,
tambores e trombetas militares nem de vozes de mando e posiçom de firmes. Se eu quero, quando ninguém me vê, nada mais preciso de umha pouca terra onderiscar a bandeira com a ponta do sapato, e já. Mesmo num campo de concentraçom pode a gente ter umha bandeira assim. E cada um fai a que prefira.

"ALVARITO". O político que lhe escreveu um recente discurso ao Rei da Espanha, outro político, e que este leu para o mundo cantando as glórias do castelhano, afirma que este idioma nunca foi imposto, nem na América colonizada nem aos galegos, bascos, cataláns. Tampouco houvo conquista e colonizaçom, os nativos americanos morrêrom sós depois de escavar nas minas e trazer para a Europa voluntariamente prata e o ouro. Tampouco houvo imposiçom aos nenos nas escolas espanholas. Nom houvo tampouco franquismo. Ademais, é certo o que nos aprendêrom de meninhos na escola, que Espanha é una, grande e livre. Tal como vai a cousa as minhas ideas, a minha cultura acabara prohibida de novo. O meu nome na clandestinidade foi "Alvarito", ¿terei de ir pensando outro?

INTERNET É OUTRO ENREDO PARA FUGIR DO SILÊNCIO, PARA EVITAR ESTAR EM PRIVACIDADE COM NÓS PRÓPRIOS. Estou aqui, estás aí e escapamos de nós. A nossa vida é um fluir entre bandas sonoras, ruídos e imagens, sempre a escapar da vida.

ESQUECEMOS QUE A LIBERDADE NUNCA SE TEM, SEMPRE SE LOITA POR ELA. Agora reaparece o nacionalismo espanhol franquista, mas esta vez nom com a ponta do fusil do Exército senom por meios parlamentares, e ficamos surpreendidos, como é que volta o passado, se já passou? Esquecemos lembrar sempre, e ensinar-lho aos nossos filhos, que hai que ser sempre antifascistas, que hai que ser sempre antifranquistas.

Este é o tempo da xente leve, incolora, inodora e insípida. O meu puto tempo.

.mu


FIONA APPLE when the pawn

9 de setembro de 2006

geologia 2.0 | xeoloxía 2.0


Media_httpwww23hqcomx_dvzvj


Benvinguts al curs 2006/2007.

Quan vaig començar la carrera encara pagava les fotocòpies en pesetes...

Proximament xuletes 2.0 de geologia : )


Benvidas ao curso 2006/2007

Cando comecei a carreira aínda pagaba as fotocopias en pesetas...
Proximament chuletas 2.0 de xeoloxía : )

31 de agosto de 2006

31 de agosto: Día dos Blogs | 31 d'agost: Dia dels Blogs

Hai xa dous anos que o israelí Nir Ofir lanzou a iniciativa de unir todos os blogueiros dispersados polo globo co propósito de dar a coñecer novos autores, puntos de vista e enlaces novidosos para a comunidade. A súa proposta consistiu en que todo titular dunha bitácora publique no 31 de agosto, un artigo recomendando 5 novos blogs, preferentemente diferentes á súa propia cultura, punto de vista e posición. A xornada de hoxe, convértese nun día para o coñecemento de novos blogueiros e experiencias afastadas do propio contorno máis habitual.

22 de agosto de 2006

O chacachá do tren

El tracatrà del tren


Media_httpwww23hqcomx_gsrmk



Busquen, comparen, e se atopan algo mellor, avísenme:

Campaña 2006 RENFE vs. Tren Estrella Galiza-Catalunya 2006 RENFE

Eu non quería, mais a actualidade manda.

Busqueu, compareu, i si trobeu alguna cosa millor, aviseu-me:

Campanya 2006 RENFE vs. Tren Estrella Galiza-Catalunya 2006 RENFE

Jo no volia, però l'actualitat mana.

Nunca Máis

[gv data="DtfbpcvmEMQ&NR" width="425" height="350"][/gv]

20 de agosto de 2006

Adeus paisaxe?

Adéu paissatge?






Seguramente xa é demasiado tarde para parar esta desfeita mais eu, por se acaso, deixo aquí a miña opinión.

Non podo crer que "a estas alturas de século XXI" (*topicazo) se siga adorando ao Deus Cemento deste xeito.

O que van facer no Parque de Rosalía de Castro é, como diría aquel peculiar profesor de autoescola, unha auténtica paletada.

Pola paisaxe, por Lugo, pola natureza, polos nos@s futur@s fill@s: asina.

Segurament ja és massa tard per aturar aquest desastre. Tot i així jo, per si un cas, deixo aquí la meva opinió.

No puc creure que "en aquestes alçades de segle XXI" (*topicaç) se segueixi adorant el Déu Ciment d'aquesta manera.

El que faran al Parc de Rosalía de Castro és, com diria aquell peculiar professor d'autoescola, una autèntica paletada.

Pel paissatge, per Lugo, per la natura, pels nostres futurs fills i filles: signa.

12 de agosto de 2006

Xaneiro na praia

Gener a la platja





Foto dende Ultrasonica

Y tu piel es blanca
como esta mañana de Enero
demasiado hermosa como para ir a trabajar
y sin pestañear
hablamos con la jefa en cuento chino
y como niños
nos volvemos a acostar.

Se supone que debía ser fácil
tienes frío
pero a veces
lo hago un poco difícil
perdona
suerte
que tu ríes y no te enfadas
porque eres más lista
y menos egoísta
que yo.

Todavía tienes frío
bueno
cierra los ojos un minuto
que te llevo a un lugar.

Imagina una calita
yo te sirvo una clara
es verano y luce el sol
es la costa catalana
y estamos tranquilos
como anestesiados
después del gazpacho
nos quedamos dormidos
mirando el Tour de Francia
en la típica etapa
donde Lance gana
imponiéndose al sprint
con un segundo de ventaja
en el último suspiro
colgándose a sus hombros
el maillot amarillo.
De nuevo el chiringuito
un bañito
helado de pistacho
y partida al futbolín
lanzamos unos frishbies
jugamos unas cartas
y acabamos cenando
sardinas y ensalada.
Bebemos dorados
hablamos callados
la Luna la sal
tus labios mojados
me entra la sed
y pido una copa
y España se queda en cuartos
en la Eurocopa.

Pero nos da igual
hoy ganaremos el Mundial
subimos a casa
hacemos el amor
y sudamos tanto
que nos deshidratamos
el tiempo se para
el aire no corre
mosquitos volando
y grillos cantando
y tú a mi lado
muriendo de sueño
cansada contenta
me pides un cuento
y yo te lo cuento
más bien me lo invento
te explico que un niño
cruzó el universo
montado en un burro
con alas de plata
buscando a la estrella
llamada Renata
que bailaba salsa
con un asteroide
llamado Julián
Rodríguez de Malta
malvado engreído
traidor forajido
conocido bandido
en la Vía Láctea
por vender estrellas
independientes
a multinacionales
semiespaciales
y te duermes...

Al principio
como siempre
dormimos abrazados
y cuando ya suspiras
me retiro a mi espacio
Me gusta dormir solo
a tu lado
De la cama
Esta cama
Hoy repleta de mantas
En esta mañana
Fría
Fría
Fría
Congelada
Congelada

1 de xullo de 2006

17 de xuño de 2006

O neno tesoira


Media_httpmalodeatura_gijvf



Eu xa teño claro o meu voto no "referéndum": "O neno tesoira" de Rumborrachera. Viva o charneguismo ben entendido!

Aclaración: non podo participar no referéndum do Estatut. Disque non se pode ser galego e catalàn á vez.

Ja tinc clar el meu vot al "referèndum": "O neno tesoira" de Rumborrachera. Visca el  xarneguisme ben entès!

Aclaració: no puc votar al referèndum de l'Estatut. Sembla ser que no hom pot ser gallec i català a la vegada. 

12 de xuño de 2006

Somos unha potenzia!

Som una potènzia!

[gv data="5odonPjxBW8" width="425" height="350"][/gv]

Sigo poñendo ligazóns comentadas brevemente, porque ese mal costume de examinar aos estudantes non me permite máis luxos.

Semella que ultimamente teño fixación coa xente que nos fai rir e pensar. Eis a nova: Carlos Blanco será o Buenafuente galego (ou convertirá a Buenafuente no Carlos Blanco catalán). Dillei!

Segueixo ficant enllaços comentats breument, perqué aquest mal costum d'examinar els estudiants no em permet més luxes.

Sembla que darrerament tinc fixació amb la gent que ens fa riure i pensar. Aquesta és la notícia: Carlos Blanco serà el Buenafuente gallec (o convertirà a Buenafuente en el Carlos Blanco català). Dillei!

9 de xuño de 2006

Y por eso Mastropiero soportó: ¡ha batido un huevo!

Un pouquiño do bo humor de Les Luthiers para celebrar o inicio oficial do Mes GeoFantástico 2006. De paso comprobo que xa se poden colgar vídeos dende YouTube nos blogs blogalizados.

Una mica del bon humor de Les Luthiers per a celebrar l'inici oficial del Mes GeoFantàstic 2006. Aprofito també per comprovar que ja es poden penjar vídeos des de YouTube als blogs blogalitzats.

[gv data="sMXz81Y467A" width="425" height="350"][/gv]

21 de maio de 2006

Unha pequena xoia en YouTube

Una petita joia a YouTube


Media_httpwww23hqcomx_ftxpj



[youtube=[youtube http://www.youtube.com/watch?v=VTAMF4zw93I?wmode=transparent]]

Andreu, Jose e Luís, tres rapaces que me caen moi ben.

Andreu, Jose i Luís, tres nois que em cauen molt bé.

Letras Galegas na Universitat de Barcelona Lletres Gallegues a la Univeristat de Barcelona





Media_httpwww23hqcomx_lelqk




[Per llegir la traducció al català feu click a on fica "Read the rest of this entry" ]

(...) Pasaron os anos pero tanto a Galiza do noso tempo como o teatro galego (...) seguen tendo os mesmos cabalos de batalla: ver se Galiza é unha nación, se é un nome propio, unha provincia polaca... e demostrar día a día que o idioma galego é vehículo de manifestacións artísticas e sociais elevadas. As salvedades que afectan hoxe ás dúas cuestións son iguais ou maiores ás que se atopan nas producións de Lugrís. O teatro galego de hoxe vive maiormente alleo (...) a estas cuestións. O teatro galego dos nosos días non afrontou aínda o reto de facer o diagnóstico da Galiza de hoxe, das súas doenzas e dos seus méritos, das súas virtudes e miserias, da súa vontade de supervivencia e da súa lenta aniquilación, como fixo Lugrís no seu tempo. Estou firmemente convencido de que se o teatro galego non fai ese diagnóstico que fixo Lugrís no seu tempo, ninguén o fará. E aínda máis, de que só acometendo esa tarefa demostrará o teatro galego que o noso idioma é un vehículo expresivo elevado. Quizais ao cumprimento desa tarefa contribuirá a ESAD de Galiza mais quen sabe, iso dirao o futuro.

(...) Pois ben, para rematar este discurso que ata qui lancei, quixera empregar as palabras doutro discurso: dun mítin que pronunciou Lugrís Freire en Betanzos o 6 de outubro de 1907 e que supuxo o primeiro mítin da historia en lingua galega. Naquel lugar e naquel día grandes e prolongados aplausos adornaron a conclusión da súa arenga que remataba como rematará, agora si, esta miña alocución da seguinte maneira:

'Escoitade este pequeno conto, que é de moito proveito:

"Unha vez un vello petrucio estaba enfermo de morte. Chamou a rente do seu leito aos nove fillos que tiña e díxolle ao máis pequeno: -Colle unha vara de vimbio e rómpea. A vara rompeu facilmente.

Despois díxolle ao fillo máis vello, que era forte e valente, que rompera as nove varas xuntas. Por moita forza que fixo, non puido nin sequera dobralas. Entón dixo o vello petrucio: -Xa vedes, meus fillos, que unha vara soa é fácil de romper, pero todas xuntas non hai quen as dobre. Eu vou morrer axiña e rógovos que teñades sempre irmandade, que vos defendades todos xuntos para que os vosos inimigos non poidan facervos mal."

Seguide pois asociándovos, xuntádevos contra os vosos inimigos e seredes fortes e seredes libres e faredes libre e honrada, rica e poderosa, a terra querida onde todos nacimos.

Viva Galiza. Viva a solidariedade.'


Grazas.

27 de abril de 2006

A VA-CA sempre na memoria La VA-CA sempre a la memòria






Menos mal que nos queda a Lliga. Sort que encara tenim la Lliga.

De mudanzas e libros De mudances i llibres


Media_httpwww23hqcomx_vfsuu



O domingo pasado, día da rosa e o libro, fíxenme co libro que aparece na imaxe, pasando pola libraría dun amigo. Das escasas vinte páxinas que levo lidas deduzo que é un libro que engancha, actual, divertido e crítico. Déixovos aquí unha probiña, para que de paso practiquedes o voso catalán. A acción sitúase no Fòrum 2004.

Diumenge passat, dia de la rosa i el llibre, vaig aconseguir el llibre que apareix a la imatge, passant per la llibreria d'un amic. De les escases vint pàgines que n'he llegit dedueixo que és un llibre que t'atrapa, actual, divertit i crític. Us deixo aquí un fragment. L'acció es situa al Fòrum 2004.

"Quan finalmente activen l'alerta, un munt de policies acordona la zona de la Haima en pocs segons. El rebre li toca a un noi amb rastas que porta una samarreta de Nunca Máis. Palplantat al mig del passadís de platea pretén oposar-se a l'avenç de les forces de seguretat, mentre els increpa. El segon poli de la fila no s'ho pensa dues vegades. Li clava un cop de porra que el deixa estès damunt les cadires de plàstic.
-
Ni Máis ni leches."

Xa vos contarei se se cumplen as expectativas.

Ja us explicaré si es compleixen les expectatives.

ouriceira.blogaliza.org




Cambio de fogar, agora vivo <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://ouriceira.blogaliza.org" target="_self">alí. O mundo é <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://blogaliza.org" target="_self">blogalizado!

Canvio de llar, ara visc <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://ouriceira.blogaliza.org" target="_self">allà. El món és <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://blogaliza.org" target="_self">blogaliztat!

9 de abril de 2006

P2P ou non P2P | P2P o no P2P


Media_httpaouriceirab_jkclj



.gal

"Lembremos que en España o P2P non é ilegal sempre que non haxa ánimo de lucro". A <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.codigocero.com/nova.php?ID=6174" target="_self">cuestión é, cando menos, <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.internautas.org/html/3587.html" target="_self">polémica.

.cat

"Hem de recordar que a Espanya el P2P no és il·legal, sempre que no hi hagi ànim de lucre". La <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.codigocero.com/nova.php?ID=6174" target="_self">questió és, com a mínim, <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.internautas.org/html/3587.html" target="_self">polèmica.

26 de marzo de 2006

O home"login" | L'home "login"



Unha pequena lista de ferramentas da Internet nas que teño conta de usuario:
Una petita llista de les eines d’Internet a les quals hi tinc un compte d’usuari:

Blogsome
Blogspot
Gugara
Bloglines
Feedness
Chuza!
23
Fotolog
Multilply
Google
YouTube
Sideload
Del.icio.us
Axenda Vieiros
Foros Vieiros
Kiko Calendar
AGNIX
Ubuntu-es
Knoppix-es

...e podería seguir! manda carallo que friqui estou feito.
...i podria seguir! sóc un friki de collons.

24 de marzo de 2006

Festival de Primavera


Media_httpaouriceirab_uxfbb






As <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://gl.wikipedia.org/wiki/Irmandades_da_Fala" target="_self">Irmandades da Fala e o <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.novoestatuto.com/rec.php?id=11&lang=gal" target="_self">Estatuto de 1936


As Irmandades da Fala
contra o <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.pp.es/" target="_self">feroz centralismo
¡déronlle ao pobo galego
un claro nacionalismo!
E despois das Irmandades
esforzados galeguistas:
¡gañaron grandes batallas,
fixeron grandes conquistas!

<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.galizanova.org/news.asp?id=1161" target="_self">Bóveda e máis <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.fillos.org/galicia/modules.php?op=modload&name=News&file=a..." target="_self">Castelao
foron os nosos guieiros
que levaron a Galiza
por galegos derroteiros.

Pero o ano trinta e seis
<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.soldados.com/" target="_self">militares e <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.fundacionfaes.org/default.cfm" target="_self">fascistas,
¡asoballaron Galiza
con xeitos imperialistas!

¡Anularon o Estatuto,
o pobo foi masacrado,
Castelao morreu no exilio,
Bóveda foi fusilado!

Mais aquel pobre Estatuto
non foi ningunha victoria:
¡só o comezo do principio
para endereitar a nosa historia!

Manuel María Fernández Teixeiro (1929-2004)




<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.vieiros.com/nova.php?Ed=1&id=48739" target="_self">Orain bakea, orain herria





Les "<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://gl.wikipedia.org/wiki/Irmandades_da_Fala" target="_self">Irmandades da Fala" i l’<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.novoestatuto.com/rec.php?id=11&lang=gal" target="_self">Estatut de 1936




Les "Irmandades da Fala"

contra el <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.pp.es/" target="_self">feroç centralisme

li van donar al poble gallec


un clar nacionalisme!En <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.galizanova.org/news.asp?id=1161" target="_self">Bóveda i en <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.fillos.org/galicia/modules.php?op=modload&name=News&file=a..." target="_self">Castelao
van ser els nostres guies
que van portar Galiza
per camins gallecs.


Però l’any 36
<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.soldados.com/" target="_self">militars i <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.fundacionfaes.org/default.cfm" target="_self">feixistes,
¡van aixafar Galiza
amb formes imperialistes!


¡Van anular l’Estatut,
el poble va ser massacrat,
en Castelao va morir a l’exili,
en Bóveda va ser afusellat!


Però aquell pobre Estatut
no va ser cap victòria:
¡només el començament del principi
per a redreçar la nostra història!


Manuel María Fernández Teixeiro (1929-2004)


22 de marzo de 2006

Comparte as túas fotos en galego con "23"


Media_httpaouriceirab_idrun


Só tes que crear unha conta de usuario (nun só paso) aquí: http://www.23hq.com/23/signup

É realmente sinxelo colgar as fotos, organizalas, comentalas, facelas privadas ou públicas, crear todos os álbumes que queiras…

Ao acceder por primeira vez coa túa conta o servizo estará configurado en inglés. Escolle a túa lingua (no menú Your account>Settings) e listo!

Este é o resultado do traballiño <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.23hq.com/ifrit/album/list" target="_self">deste rapaz e <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.23hq.com/Xabre/photo/314673?album_id=313654" target="_self">deste outro

Únete!

12 de febreiro de 2006

Good bye Paco!

<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.gpx.es/confi/paco.html">Botarémoste de <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.amesanl.org/especiais/humor/index.html">menos.

<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.gpx.es/confi/paco.html">Et trobarem a <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.amesanl.org/especiais/humor/index.html">faltar.

<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.terricabras-filosofia.info/docs/DUP-oSJv40X.jpg">D. U. P. (vostede tamén, Paquiño)

Cousas que facer nunhas minivacacións Coses a fer en unes minivacances


Media_httpaouriceirab_gihgx


Laiarme polos <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.google.com/search?le=en&ie=UTF-8&oe=utf-8&q=suspens&am...:ca-AD:official">resultados dos exames, e prometerse a min mesmo, coma sempre, que na próxima ocasión estudarei máis e mellor.

Marchar coas amizades da facultade de viaxe a Lanzarote e descubrir que <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.23hq.com/Xabre/album/409428">esa illa é un paraíso.

Ver películas, coma “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://correionet.br.inter.net/rmiccoli/monty.htm">O sentido da vida“, “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.timburtoncollective.com/tbcnews.html">Charlie e a fábrica de chocolate“, “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.imdb.com/title/tt0261311/">Son de mar” (que me decepcionou un chisco) e “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://aouriceira.blogsome.com/2005/10/29/ela-cinema-e-lambetadas-ella-cinema...">A noiva cadáver” (esta última por segunda vez).

Escoitar <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.crtvg.es/rtg/priportadaeleccion.htm">Son Galicia Radio pola Internet mentres tento espertar o blog.

[Banda Sonora: <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.crtvg.es/rtg/priportadaeleccion.htm">Son Galicia Radio]

Coses a fer en unes minivacances (català)

Odiar-me pels <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.google.com/search?le=en&ie=UTF-8&oe=utf-8&q=suspens&am...:ca-AD:official">resultats dels examens, i prometre’m a mi mateix, com sempre, que a la pròxima ocasió estudiaré més i millor.

Marxar de viatge a Lanzarote amb les amistats de la facultat i descobrir que <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.23hq.com/Xabre/album/409428">aquella illa és un paradís.

Mirar pel·lícules, com ara “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://correionet.br.inter.net/rmiccoli/monty.htm">El sentit de la vida“, “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.timburtoncollective.com/tbcnews.html">Charlie i la fàbrica de xocolata“, “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.imdb.com/title/tt0261311/">Son de mar” (que m’ha decebut una mica) i “<a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://aouriceira.blogsome.com/2005/10/29/ela-cinema-e-lambetadas-ella-cinema...">La núvia cadàver” (aquesta última por segon cop).

Escoltar <a href="http://aouriceira.blogsome.com/go.php?http://www.crtvg.es/rtg/priportadaeleccion.htm">Son Galicia Radio per Internet mentre intento revifar el blog.